Chin jab, to jest uderzenie podstawą ręki z dołu w podbródek, czyli cios podbródkowy, jest jedną z podstawowych technik WW2 Combatives. Kierunek uderzenia biegnie prosto w górę blisko ciała przeciwnika, wzdłuż jego centralnej linii, wychodząc ze strefy poniżej jego obszaru widzenia. Po udanym uderzeniu możliwa jest kontynuacja ataku palcami w oczy.

Wykonanie chin jab

Tego rodzaju podbródkowy wykonujemy bardzo podobnie, jak bokserskie uderzenie z dołu. Wykorzystujemy moment, gdy przeciwnik znajduje się blisko. Nogi powinniśmy mieć lekko ugięte. W momencie ataku robimy przykrok (drop-step) w przód i lekko ku bokowi przeciwnika. W tym samym czasie przytrzymujemy dla kontroli tył jego ramienia, a potem gwałtownie prostujemy nogi podczas wyprowadzania uderzenia.

Uderzające przedramię trzymamy blisko siebie. Przykrok, kontrola ramienia i uderzenie są wykonywane równocześnie. W momencie gdy stopa ląduje na ziemi w ślad za uderzeniem w górę przemieszcza się ciężar ciała. Uderzać należy tak szybko jak to możliwe, z pełną siłą i z intencją przekazania siły uderzenia “przez” i “poza” cel. Dystans jaki musi przebyć uderzenie będzie na ogół oscylować ok. 15 cm. Nigdy nie należy cofać ręki, sygnalizując w ten sposób zamiar uderzenia.

Istota chin jab kryje się w sposobie uformowania uderzającej ręki i w mechanice ciała z jaką uderzenie jest wyprowadzane. Dłoń trzeba skierować ku górze, a palce rozszerzyć i lekko zgiąć. Nadgarstek należy zablokować a dłoń usztywnić, czemu sprzyja rozszerzenie i napięcie palców. Rękę trzymamy zgiętą w łokciu i blisko siebie.

Efektywność, jak ćwiczyć

Uderzenie jest bardzo skuteczne, a jego demolujący rezultat jest tym większy im dokładniej spod podbródka je wyprowadzamy. Efekt ten można zwiększyć powodując wysunięcie podbródka przeciwnika w przód, na przykład atakując kolanem w krocze. Wykonany czysto i z pełną siłą cios podbródkowy skutkuje możliwą utratą przytomności przez przeciwnika i grozi mu złamaniem karku.

Podbródkowy można ćwiczyć w następujący sposób: należy trzymać wolną rękę na wysokości swojego własnego podbródka, dłonią ku dołowi; drugą ręką dźgnąć szybko od spodu w górę, uderzając rękę oporującą.

Wykorzystano materiały: Fairbairn, Applegate, własne.