Wśród licznych tricków opracowanych przez Fairbairna i powtórzonych potem przez Applegate’a, znajduje się i taki, który daje możliwość (szansę) pokonania przeciwnika uzbrojonego w nóż, chociaż sami jesteśmy nieuzbrojeni. W „Get Tough!” znajduje się wzmianka mówiąca o tym, że ta metoda została podpatrzona u pogromców zwierząt. Uważali oni, że zwykłe małe krzesło jest wystarczające do powstrzymania lwa przed zaatakowaniem ich. Pomysł ten pionierzy combatives zaadaptowali do walki wręcz. Ich sposób to obrona krzesłem przed przeciwnikiem posiadającym nóż.
Krzesło jako broń
Jeśli już będziemy mieli tyle szczęścia, że w momencie ataku przeciwnika z nożem gdzieś pod ręką znajdzie się krzesło, możemy się nim z powodzeniem posłużyć. Należy chwycić je i trzymać przed sobą (przy czym Applegate zaleca chwycenie krzesła za oparcie). Nogi krzesła skierować na przeciwnika i gwałtownie ruszyć w jego kierunku, wykonując krótkie dźgnięcia jedną lub dwiema nogami krzesła. Atak powinniśmy przeprowadzić z pełną determinacją.
Na zdjęciu obok widoczna demonstracja tej techniki przez Slavo Gozdzika. Koncept stanowi jeden z elementów kursu „Przetrwanie ataku nożem”, będącego częścią systemu ESDS.
Działa tutaj zasada wykorzystywania właśnie przy poskramianiu lwów. Zwierzę, a w interesującej nas sytuacji przeciwnik z nożem, nie może śledzić wszystkich czterech nóg krzesła gdy się poruszają. Powoduje to jego dezorientację i zmieszanie. Ponadto staje się podatny na stosowanie kopnięć, które mogą być skierowane przeciwko niemu w koordynacji z pchnięciami krzesłem.
Zalecenia pionierów
Rysunek poniżej pochodzi z wojennego podręcznika „Get Tough!”. Doświadczenia wykazują, że przeciwnik niespodziewanie i gwałtownie zaatakowany w ten sposób, w pierwszej chwili odruchowo przechodzi do defensywy. Ten moment warto wykorzystać do poprowadzenia zdecydowanej kontynuacji.
Oprócz impetu broniącego się i uderzeń nogami krzesła, sama konstrukcja tej przygodnej broni dosyć dobrze chroni przed technikami nożem. Jeśli nie ma pod ręką krzesła, warto mimo wszystko mieć na uwadze tego rodzaju pomysł. Można spróbować w zastępstwie wykorzystać w ten sposób inny przedmiot, którego użycie może dać podobny efekt.
W starciu z nożownikiem właściwie nie ma dobrych technik walki. Dobrze to oddaje choćby nazwa wspomnianego powyżej kursu – raczej trzeba oceniać szanse przetrwania takiej sytuacji. W przypadku metody pogromców zwierząt tymczasem, jak oszacowali Fairbairn i Applegate, szanse na wygraną wynoszą w przybliżeniu nawet trzy do jednego. Zatem wobec zagrożenia jakie stanowi przeciwnik uzbrojony w nóż, obrona krzesłem w każdym razie stanowi ryzyko warte podjęcia.
Obrona krzesłem to świetny i prosty pomysł na skuteczną obronę. Z pewnością zaczerpnięty z barowych bójek. Każdy kto był w Pucku doświadczył tego jak trudnym do przejścia dla napastnika jest krzesło. Z tym chwytem z oparcie jest dobrze tak długo jak krzesło jest lekkie, gorzej gdy to stara dobra stalowa komunistyczna konstrukcja…
Natomiast jest to przykład na realistyczne podejście do obrony przed nożem. Właśnie takie narzędzie walki – ostrze, przeróżnych gabarytów, kształtów spotyka się wszędzie na świecie, w bójkach, napadach, zabójstwach. Istnieje cały szereg technik obrony gołymi rękami przed nożem, zupełnie bezkrytycznie i radośnie rozpowszechnianych dosłownie wszędzie. Tymczasem nożownik jest groźny w półdystansie i zwarciu znacznie bardziej, niż facet uzbrojony nawet i w pistolet: broń palna razi w jednym kierunku. Nóz natomiast w naturalny sposób przedłuża ciosy zadawane ręką: wówczas każdy z nich staje sie smiertelnie groźny. Niewprawne próby przechwycenia zakończą się źle: cofnięcie ostrza do siebie, kiedy przeciwnikowi ześliźnie się dłoń na nóż, to cięcie mięśni i ścięgien. Nóż kwalifikuje się wprost do strzału i powszechnie na świecie w służbach uważa się go za niebezpieczny już z 5 metrów. Utrzymywanie dystansu, w tym i za pomocą podręcznych przedmiotów np.: krzesło, pasek od spodni, kurtka itp. to podstawa. W interwencji ubezpieczenie bronią, następnie gaz i pałowanie do oporu. Również instruktorzy systemów walki wręcz podkreślają, że przy próbie odebrania noża/walce wręcz z uzbrojonym weń przeciwnikiem nieuniknione są rany. I bezwględnie należy pamietać: wprawny nożownik może sprowokować jedną z kilku obiegowo znanych technik obrony, aby zadać cios innym ostrzem, dotąd ukrytym. To całkiem realne zagrożenie.
Pingback: Jak bronić się przed atakiem nożem? - Tips and Tricks